-
1 electrocute
[ɪ'lɛktrəkjuːt]vtporażać (porazić perf) prądem* * *[i'lektrəkju:t]1) (to kill or injure (a person etc) accidentally by electricity: The child was electrocuted when he touched an uncovered electric wire.) porazić śmiertelnie (prądem)2) (to put (a person) to death by means of electricity.) stracić na krześle elektrycznym
См. также в других словарях:
porazić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}porażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porazić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zadać cios, uderzyć kogoś silnie; ugodzić, unieszkodliwić : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porazić — dk VIa, porazićrażę, porazićzisz, porazićraź, porazićził, porazićrażony porażać ndk I, porazićam, porazićasz, porazićają, porazićaj, porazićał, porazićany 1. «zahamować nagle działanie pewnych narządów, ośrodków, członków ciała, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… … Słownik języka polskiego